بیوشیمیست آمریکایی Bruce Ames  تستی را ابداع کرد  که در این تست از سوش های سالمونلا تیفی موریوم ، که در اپران هیستدین خود دارای جهش بودند و قابلیت رشد در محیط فاقد هیستدین را نداشتند  برای شناسایی عوامل جهش زا استفاده می شد. طیف وسیعی از عوامل سرطان زا نیاز به فعال سازی متابولیکی برای شناسایی دارند. خاصیت منحصر به فرد آزمون ایمز استفاده از میکروزوم کبد (S9) برای فعال سازی برخی مواد جهش زا و سرطان زا است. این عصاره  میکروزومی از کبد پستانداران مثل Rat تهیه می شود.این عصاره کمک می کند تا شرایطی شبیه به شرایط بدن انسان در محیط کشت ایجاد شود چون متابولیسم بدن در کبد انجام می شود ممکن است ماده مورد آزمایش در اثر هیدروکسیلاسیون در کبد جهش زا شود و یا خاصیت جهش زایی را ازدست دهد. تاکنون بیش از  5000 ماده شیمیایی توسط این آزمون مورد بررسی قرار گرفته است و اکثر مواد شیمیایی که توسط این آزمون ، جهش زایی آنها اثبات شده ، اکنون جزء گروه ترکیبات سرطان زا محسوب می شوند.امروزه استفاده از تست ایمز جهت شناسایی مواد جهش زا رایج است . آزمایش های شناسایی مواد سرطان زا و جهش زا روی حیوانات حساس آزمایشگاهی پرهزینه و وقت گیر است. تست ایمز روشی به مراتب ارزان بوده و کمتر از یک هفته قابل اجراست

سوش های مورد استفاده در تست ایمز:

باکتری سالمونلا تیفی موریوم باکتری شاخص برای آزمون ایمز شناخته می شود . این باکتری گرم منفی و از خانواده انتروباکتریاسه است.  این باکتری برای استفاده در آزمون ایمز باید دارای جهش های زیادی باشد . به طور کلی این سویه های مورد استفاده در آزمون ایمز گالاکتوز منفی هستد و به علت فقدان اپران گالاکتوز دخیل در سنتز لیپو پلی ساکارید ، این باکتری ها در بیماری زایی دچار نقصند. سویه های سالمونلا تیفی موریوم  TA100 , TA98 , TA97 , TA102 به علت داشتن پلاسمیدPKM101  که حاوی  R-Factor  است ، می تواند مواد سرطان زای بسیار ضعیف را نیز شناسایی کنند. البته سوش های دیگری از سالمونلا تیفی موریوم  مانند S. typh TA1537  ، S. typh TA1535   و S. typh 104  و همچنین  E. coli WP2 uvrA در آزمون ایمز  استفاده می شوند که سویه E. coli وابسته به اسید آمینه تریپتوفان است.

این سویه ها باید قبل از استفاده  در آزمون از وجود جهش های مربوطه مورد تائید قرار گیرد.

تست های تائیدی عبارتند از:

وابستگی به هیستدین ، جهش  Rfa ، جهش  Uvr B ، آزمون  R-Factor

مواد مورد استفاده در تست ایمز:

محیط Minimal  glucose agar :

محیط اصلی برای آزمون ایمز محیط حداقل گلوگز(Minimal  glucose agar ) است. برای تهیه این محیط ، از فرمول زیر استفاده می شود. این محیط بسیار ساده و فاقد مواد غنی برای رشد است.

میزان مواد در1 لیتر

Agar……………………...…………..…15gr

Distilled H2O…………………………930 ml

50 X VB salt…………………….……..20 ml

40% Glcose……………………..……..50 ml

تهیه نمک Vogel –Bonner medium 50 x :

میزان مواد در 1 لیتر

Warm distilled water (45 °C  )……………………....……....…650 ml

Magnesium sulfate (MgSO4- H2O)………………….….…...… 10 gr

Citric acid monohydrate ……………………….………...…100 gr

Potassium phosphate, dibasic, anhydrous (K2HPO4).……. 500 gr

Sodium ammonium phosphate(Na2NH2PO4- 4H2O)…………..175gr

 

تهیه گلوگز 40%:

Glucose ……………..…...…..22.2gr

Distilled H2O…………………50 ml

میکروزوم کبد (S9) :

طیف وسیعی از عوامل سرطان زا و جهش زا  نیاز به فعال سازی متابولیکی برای شناسایی دارند. برای تهیه عصاره میکروزوم (S9) ، موش ها  باید به مدت 24ساعت دور از آب و غذا نگهداری شوند تا ترشح آنزیم های کبدی آنها به واسطه گرسنگی تحریک شود و افزایش یابد. سپس با وسایل کاملا استریل کبدها با دقت خارج و با کلرید پتاسیم سرد و تازه M 15/0 شستشو داده می شود  تا گلبول های قرمز که مانع از فعالیت آنزیم های سیتوکروم 450 p  می شوند خارج گردند به ازای وزن هر گرم کبد 1 میلی لیتر کلرید پتاسیم به کبد ها اضافه می شود و با قیچی استریل روی یخ  له و خرد شده سپس به مدت 10دقیقه در دمای۴درجه سلسیوس با دور  g 9000 سانتریفوژ می شوند و مایع رویی حاصل از سانتریفوژ برای انجام تست استفاده می شود

محلول های مورد استفاده:

برای حل کردن مواد جهش زا از محلول های مختلفی می توان استفاده کرد. که مهمترین آنها آب مقطر است. برای برخی دیگر از موادی که در آب حل نمی شوند از حلال هایی مثل دی متیل سولفاکساید ، استن ، اتیل الکل ، تترا هیدروفوران ، دی متیل فورمامید و متیل اتیل کتون نیز می توان استفاده کرد . البته باید در میزان استفاده از این مواد دقت کرد ، زیرا ممکن است اثر ممانعت کنندگی از رشد باکتری داشته باشند.

منبع: ژورنال علمی MODERN MEDICAL LABORATORY